ηδύθεος

ἡδύθεος, -ον (Α)

(ως επίθ. τής Θεοτόκου) αυτός που έχει γλυκιά όψη, ευχάριστος στη θέα, γλυκύμορφος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ-* + θέα].